Pinaghihinalaan ko na noon pa ang boyfriend ko na may ibang babae kasi palaging busy. Ang tagal mag reply at madalas naka patay ang phone. Never akong nag complain sa kanya about dun pero mahinahon ko siyang tinatanong kung bakit. Reason niya school works. Then this day came na nagkaroon ako ng instinct hulihin siya.
Tanghali nun at alam kong vacant day niya. Tinanong ko kung nasan siya then sabi niya nasa dorm lang daw siya. So ako pumunta ako mismo sa dorm nila ng tropa niya. Buti bukas ang pinto ng main door. Dahan dahan akong pumasok.
Pinapakinggan ko ang pinto ng kwarto kasi naka lock at naiyak ako sa mg narinig ko. May babaeng boses na parang nag mo-moan ksabay ng tunog ng pag yugyog ng kama. Nag dadalawang isip ako kung papasukin ko ba kasi nanghihina talaga ako sa mga narinig ko. Ang sakit sakit palang maloko ng taong mahal mo.
Isang iglap nawala ang lungkot ko at napalitan ng galit. Kinuha ko yung gitara niya sa sala. Sinusi ko yung kwarto, oo binigyan niya ako ng copy kasi nag ii-sleep over ako sa kanila minsan. So sinusi ko. Binuksan ko ang pinto. Pagka bukas na pagkabukas hinampas ko ng gitara sa ulo. Napasigaw sa gulat yung babae dahil tumutulo sa kanya ang dugo sa ulo. Napasigaw din ako.
FVCK! DORMMATE NIYA PALA YUNG GUY NA NAKAPATONG SA BABAE! Maya maya pumasok yung boyfriend ko sa maindoor na bumili lang ng bigas sa tindahan. Nataranta at tinatanong kung anong nangyare.
Sumagot yung dormmate ng boyfriend ko.
"Yang girlfriend mo pre. Pinalo ako ng gitara sa ulo! P*TANG INA!" (Habang pinipigilan nya ang pag sirit ng dugo sa ulo niya.)
Gusto kong lamunin nalang ako ng lupa nung mga oras na yun.
Duguan si kuya. Ang laki ng tahi sa ulo. Ilang stitches din. Shet. O___OHiyang hiya ako.
Sobrang tamang duds ko kasi.
Ipinakita sakin ng boyfriend ko lahat ng ginawa niyang plates na project nila for finals. Ang dami. Kaya naman pala siya busy.
Sorry po. Tanga lang po. Peace kuyang dormmate ni AJ na taga Tech! Di ko po sinasadya.
✌
Ngayon alam ko na. Hindi palaging tama ang instinct ng babae. Madalas paranoid lang.
Tamang duda
2012
Institute of Arts and Sciences (IAS)
FEU Manila
Monday, March 7, 2016
Sweetest Goodbye
"Simula nung una ko siyang makita may kakaiba na sa pakiramdam ko. Yes, nalove at first sight ako. Napahinto ako at napatingin sa kanya ng sobrang tagal na para bang huminto talaga lahat ng tao sa paligid ko. Feeling ko pinana ako ng paulit-ulit ni kupido eh. Normal naman ang magandahan at humanga sa isang babae pero sa kanya.... Grabe ang naging interes ko. Madalas ko siyang nakikiga everytime na lalabas at papasok ako ng room sa EB205. Yun pala sila pala yung laging next na gagamit ng room na yon kaya palagi ko siyang nakikita at dahil din don siguro kaya ako naglakas loob na tanungin yung classmate niya kung ano ang pangalan niya then nung nalaman ko na, agad-agad kong hinanap yung account niya sa fb and finally nakita din. Halong lungkot at saya yung naramdaman ko nung nakita ko. Bakit? Masaya dahil makikita at mai-istalk kita araw-araw at malungkot naman dahil famous pala siya sobra, ang daming followers. Nawalan agad ako ng pagasa na baka hindi nya mapansin ang isang tulad ko. Pero naglakas loob padin ako na makipagkilala sa kanya dahil sobra talaga yung paghanga ko sa kanya.
Then, One time uwian ko na at nagmamadali akong lumabas ng room dahil may pupuntahan akong birthday at sa di inaasahang pagkakataon napatigil ako sa paglalakad ko nung nakita ko siya... Nakita ko siyang may kasamang iba at magkayakap pa. Simula noon nawalan na talaga ako ng pagasa na mapansin niya ako. Lumipas ang ilang mga araw niyaya ako ng mga kablock ko na sumama dun sa GLOW party ng IABF so ako naman sumama kasi gusto ko maexperience yung mga ganung event. Nung nandun na kami, biglang may isang pumasok at lahat kami ng mga kasama ko napatingin. Siya nga.... SIYA NGA!!!! Si crush ko dumarating. Sabay biglang tingin sakin ng mga kablock ko at todo ang pangangantyaw. Hindi ko alam kung bakit umiiwas ako sa kanya. Hindi ko alam kung bakit nagtatago ako sa tuwing nariyan siya samantalang hindi niya naman ako kilala. Pinilit ako ng mga kablock ko na magpapicture sa kanya pero ako todo tanggi dahil nahihiya. Pero ayaw talaga magpaawat ng mga kaibigan ko kaya pumayag na ako. (CHOOSY PA)
Pagkatapos ng party at uwian na. Pagkadating ko ng bahay naisipan kong i-message sa kanya yung picture naming dalawa at sinabi niya na i-upload ko at itag ko siya. Sabi ko naman ""hindi po kita matatag kasi di tayo friend"" then she replied ""ay ganun po ba? Wait. Ayan na po na-add na kita "" simula noon naging friends na kami sa fb, wala ng araw na dadaan nang hindi ko siya kausap. Nageenjoy at masaya ako sa tuwing kausap siya. Siya kasi yung tipo ng babae na kalog. Yung magkekwento ng kung anu-ano about her life and about her family. Madaldal siya sobra, sa sobrang daldal at kulit niya mahuhulog at mahuhulog ka talaga. Then one time, naitanong ko sa kanya kung may boyfriend siya? Ang sagot niya, WALA. Nabuhayan agad ako ng loob at tinanong ko siya kung sino yung lalaki na kasama niya at nakita ko silang magkayakap. Sabi niya sakin ""Ah yun ba? Hahaha. Kaibigan ko yun at bakla yun"" Ayun pagkatapos ng lahat ng yon madalas na kaming magkausap tuwing gabi. Chat,text etc. lalo akong nahuhulog sa kanya, lalo akong naging interesado na makilala pa siya kaya naitanong ko yung kaibigan ko kung ano ba ang dapat kong gawin kung makikipagsiksikan pa ba ako sa sobrang dami ng nanliligaw at umaaligid sa kanya o hahayaan ko nalang? ""Edi lumaban ka, may the best man win ika nga tol. Huwag agad susuko"" yan ang sabi sakin ng kaibigan ko. Sabagay, ang love parang sugal din pwedeng matalo, pwedeng manalo. Pero syempre hinding hindi ka mananalo kung hindi ka marunong tumaya. So, tinuloy-tuloy ko yung pagiging sweet ko sa kanya and mas ipinaramdam ko pa na interesado ako sakanya.
Then one day, nasa school ako kachat ko siya at nakikipagkita siya. Nagmamadali akong umuwi ng bahay para makapagpalit ng damit at manghiram ng pera sa kaibigan ko dahil syempre nakakahiya naman siguro kung lalabas kami wala akong pera. And yun nagkita kami sa may mamalengs sa may lerma. She's with her mom. Ang inexpect ko kaming dalawa lang at kakain sa labas. So yun yung unang araw na nakasama at nakabonding ko siya sobrang saya ko talaga dahil sa kanya. Lumipas ang ilang mga araw nagtuloy-tuloy padin ang pagiging magkaibigan naming dalawa then i suddenly asked her if it is okay kung liligawan ko siya. And she said YES! Ohmygod. Hindi ako makapaniwala grabe talaga yung saya ko nung araw na yun. Dumalas ang paglabas labas naming dalawa, nameet ko na family niya, at iba pa nilang mga kamag-anak. Lumalim ng lumalim ang samahan naming dalawa at sobrang sweet sa isa't isa. I'm from Manila and siya naman sa Marikina. Medyo malayo kami para sa isa't isa. Ngunit hindi naman kahit papaano naging hadlang yung pagiging long distance namin. Madalas inaabot nako ng madaling araw kapag nasa kanila ako at naranasan ko na makitulog dahil sobrang layo pa ng uuwian ko. Naging pasaway ako sa mga magulang ko. Sarili ko lang ang iniintindi ko hindi ko inisip na may magulang din ako na nagaalala para sa akin. Pero dahil sa labis na kagustuhan kong makasama siya kinagalitan at kinaiinisan ako ng family ko.
For almost 3 months na panliligaw. Finally, sinagot nya na ako. Hindi tlaga ako makapaniwala para bang gusto kong sumabog nung mga oras na yun sa sobrang tuwa. Imagine, kung dati hanggang tingin lang ako sa kanya pero ngayon girlfriend ko na siya. Sobrang sarap pala sa feeling na makatuluyan mo yung babaeng pinapangarap mo at gustong-gusto mo. Kaya naman ginrab ko na yung chance na maipakita sa kanya kung gaano ko talaga siya kamahal. Kung gaano ako kasigurado na siya na yung babaeng gusto kong makasama sa buong buhay ko. Na siya na yung babaeng gusto kong iharap sa altar. Sa kabila ng lahat ng sayang pinagdadaanan namin, hindi maiiwasan sa buhay ng tao yung mga mahihilig makisawsaw. Yung tipong alam na may boyfriend na yung tao pero hindi marunong dumistansya, hindi alam kung ano ang limits nila. Hindi nila alam na nakakasakit at nakakasira na sila ng isang relasyon. Madalas namin napagtatalunan at napagaawayan ang pagseselos ko sa mga lalaking umaaligid sa kanya. Paulit-ulit na nangyayari to sa aming dalawa. Dumalas ang away, bangayan gabi-gabi. Minsan nahahayaan nang matulog ang isa't isa nang hindi kami nagkakaayos. Lumala ng lumala yung damage sa relasyon namin. Hanggang sa isang araw dumating na yung pinaka kinatatakutan kong mangyari. Yun ay ang mawala siya. __ Yes, bumitiw na siya, iniwan na kong nagiisa. _ Mahirap pala talaga makabangon kapag nahulog na.
Babe, alam ko mababasa mo ito at nais ko lamang sabihin sayo na mahal na mahal pa rin kita. Hindi ko alam kung bakit. Lagi ka pading nandito sa puso ko, lagi padin kitang iniisip. Madalas inaaliw ko nalang ang sarili ko para tuluyan nang malimutan ka. Pero tuwing gabi bago ako matulog. Iniisip ko padin. Iniisip ko padin kung paano tayo humantong sa puntong ito, na isang iglap nawala nalang lahat. Nawala na lahat ng mayroon tayong dalawa. Oo mahirap, mahirap dahil wala kana sa akin. Pero sa tingin ko mas mahirap kung mananatili parin tayong dalawa kung palagi lang natin nasasaktan ang isa't isa. I think it's better for us to let go na talaga. Pero eto lang ang masasabi ko sayo. Ikaw lang ang mahal ko mula noon hanggang ngayon. Ikaw lang yung babae na minahal ko ng ganito na masasabi ko sa sarili ko na kulang ang habambuhay para mahalin ka. Siguro hindi pa ito yung tamang panahon para sa ating dalawa. Alam kong huli na para sabihin pang mahal kita kaya paalam aking sinta dahil tayong dalawa'y sa panaginip na lang muling magkikita pa."
Tong
2015
Institute of Accounts, Business, and Finance (IABF)
FEU Manila
Then, One time uwian ko na at nagmamadali akong lumabas ng room dahil may pupuntahan akong birthday at sa di inaasahang pagkakataon napatigil ako sa paglalakad ko nung nakita ko siya... Nakita ko siyang may kasamang iba at magkayakap pa. Simula noon nawalan na talaga ako ng pagasa na mapansin niya ako. Lumipas ang ilang mga araw niyaya ako ng mga kablock ko na sumama dun sa GLOW party ng IABF so ako naman sumama kasi gusto ko maexperience yung mga ganung event. Nung nandun na kami, biglang may isang pumasok at lahat kami ng mga kasama ko napatingin. Siya nga.... SIYA NGA!!!! Si crush ko dumarating. Sabay biglang tingin sakin ng mga kablock ko at todo ang pangangantyaw. Hindi ko alam kung bakit umiiwas ako sa kanya. Hindi ko alam kung bakit nagtatago ako sa tuwing nariyan siya samantalang hindi niya naman ako kilala. Pinilit ako ng mga kablock ko na magpapicture sa kanya pero ako todo tanggi dahil nahihiya. Pero ayaw talaga magpaawat ng mga kaibigan ko kaya pumayag na ako. (CHOOSY PA)
Pagkatapos ng party at uwian na. Pagkadating ko ng bahay naisipan kong i-message sa kanya yung picture naming dalawa at sinabi niya na i-upload ko at itag ko siya. Sabi ko naman ""hindi po kita matatag kasi di tayo friend"" then she replied ""ay ganun po ba? Wait. Ayan na po na-add na kita "" simula noon naging friends na kami sa fb, wala ng araw na dadaan nang hindi ko siya kausap. Nageenjoy at masaya ako sa tuwing kausap siya. Siya kasi yung tipo ng babae na kalog. Yung magkekwento ng kung anu-ano about her life and about her family. Madaldal siya sobra, sa sobrang daldal at kulit niya mahuhulog at mahuhulog ka talaga. Then one time, naitanong ko sa kanya kung may boyfriend siya? Ang sagot niya, WALA. Nabuhayan agad ako ng loob at tinanong ko siya kung sino yung lalaki na kasama niya at nakita ko silang magkayakap. Sabi niya sakin ""Ah yun ba? Hahaha. Kaibigan ko yun at bakla yun"" Ayun pagkatapos ng lahat ng yon madalas na kaming magkausap tuwing gabi. Chat,text etc. lalo akong nahuhulog sa kanya, lalo akong naging interesado na makilala pa siya kaya naitanong ko yung kaibigan ko kung ano ba ang dapat kong gawin kung makikipagsiksikan pa ba ako sa sobrang dami ng nanliligaw at umaaligid sa kanya o hahayaan ko nalang? ""Edi lumaban ka, may the best man win ika nga tol. Huwag agad susuko"" yan ang sabi sakin ng kaibigan ko. Sabagay, ang love parang sugal din pwedeng matalo, pwedeng manalo. Pero syempre hinding hindi ka mananalo kung hindi ka marunong tumaya. So, tinuloy-tuloy ko yung pagiging sweet ko sa kanya and mas ipinaramdam ko pa na interesado ako sakanya.
Then one day, nasa school ako kachat ko siya at nakikipagkita siya. Nagmamadali akong umuwi ng bahay para makapagpalit ng damit at manghiram ng pera sa kaibigan ko dahil syempre nakakahiya naman siguro kung lalabas kami wala akong pera. And yun nagkita kami sa may mamalengs sa may lerma. She's with her mom. Ang inexpect ko kaming dalawa lang at kakain sa labas. So yun yung unang araw na nakasama at nakabonding ko siya sobrang saya ko talaga dahil sa kanya. Lumipas ang ilang mga araw nagtuloy-tuloy padin ang pagiging magkaibigan naming dalawa then i suddenly asked her if it is okay kung liligawan ko siya. And she said YES! Ohmygod. Hindi ako makapaniwala grabe talaga yung saya ko nung araw na yun. Dumalas ang paglabas labas naming dalawa, nameet ko na family niya, at iba pa nilang mga kamag-anak. Lumalim ng lumalim ang samahan naming dalawa at sobrang sweet sa isa't isa. I'm from Manila and siya naman sa Marikina. Medyo malayo kami para sa isa't isa. Ngunit hindi naman kahit papaano naging hadlang yung pagiging long distance namin. Madalas inaabot nako ng madaling araw kapag nasa kanila ako at naranasan ko na makitulog dahil sobrang layo pa ng uuwian ko. Naging pasaway ako sa mga magulang ko. Sarili ko lang ang iniintindi ko hindi ko inisip na may magulang din ako na nagaalala para sa akin. Pero dahil sa labis na kagustuhan kong makasama siya kinagalitan at kinaiinisan ako ng family ko.
For almost 3 months na panliligaw. Finally, sinagot nya na ako. Hindi tlaga ako makapaniwala para bang gusto kong sumabog nung mga oras na yun sa sobrang tuwa. Imagine, kung dati hanggang tingin lang ako sa kanya pero ngayon girlfriend ko na siya. Sobrang sarap pala sa feeling na makatuluyan mo yung babaeng pinapangarap mo at gustong-gusto mo. Kaya naman ginrab ko na yung chance na maipakita sa kanya kung gaano ko talaga siya kamahal. Kung gaano ako kasigurado na siya na yung babaeng gusto kong makasama sa buong buhay ko. Na siya na yung babaeng gusto kong iharap sa altar. Sa kabila ng lahat ng sayang pinagdadaanan namin, hindi maiiwasan sa buhay ng tao yung mga mahihilig makisawsaw. Yung tipong alam na may boyfriend na yung tao pero hindi marunong dumistansya, hindi alam kung ano ang limits nila. Hindi nila alam na nakakasakit at nakakasira na sila ng isang relasyon. Madalas namin napagtatalunan at napagaawayan ang pagseselos ko sa mga lalaking umaaligid sa kanya. Paulit-ulit na nangyayari to sa aming dalawa. Dumalas ang away, bangayan gabi-gabi. Minsan nahahayaan nang matulog ang isa't isa nang hindi kami nagkakaayos. Lumala ng lumala yung damage sa relasyon namin. Hanggang sa isang araw dumating na yung pinaka kinatatakutan kong mangyari. Yun ay ang mawala siya. __ Yes, bumitiw na siya, iniwan na kong nagiisa. _ Mahirap pala talaga makabangon kapag nahulog na.
Babe, alam ko mababasa mo ito at nais ko lamang sabihin sayo na mahal na mahal pa rin kita. Hindi ko alam kung bakit. Lagi ka pading nandito sa puso ko, lagi padin kitang iniisip. Madalas inaaliw ko nalang ang sarili ko para tuluyan nang malimutan ka. Pero tuwing gabi bago ako matulog. Iniisip ko padin. Iniisip ko padin kung paano tayo humantong sa puntong ito, na isang iglap nawala nalang lahat. Nawala na lahat ng mayroon tayong dalawa. Oo mahirap, mahirap dahil wala kana sa akin. Pero sa tingin ko mas mahirap kung mananatili parin tayong dalawa kung palagi lang natin nasasaktan ang isa't isa. I think it's better for us to let go na talaga. Pero eto lang ang masasabi ko sayo. Ikaw lang ang mahal ko mula noon hanggang ngayon. Ikaw lang yung babae na minahal ko ng ganito na masasabi ko sa sarili ko na kulang ang habambuhay para mahalin ka. Siguro hindi pa ito yung tamang panahon para sa ating dalawa. Alam kong huli na para sabihin pang mahal kita kaya paalam aking sinta dahil tayong dalawa'y sa panaginip na lang muling magkikita pa."
Tong
2015
Institute of Accounts, Business, and Finance (IABF)
FEU Manila
Story
This is a story of my grandfather.
Way back 1970's my grandfather applied in a company for an hr assistant position but he got rejected. He know that he did his best pero ininsulto pa siya ng interviewer kasi naka tsinelas lang siya.
Then he promised to himself that someday, he will return. Nag work siya abroad. Na-promote ng na promote hanggang sa yumaman.
Then he came back here in the Philippines and he bought the whole company from a chinese businessman.
Sa pagbabalik niya tinanong niya yung nag interview sa kanya. "Do you remember me?" Then the interviewer answered, "No sir." My grandfather replied, "I want you to wear slippers whenever you enter my company."
Just a funny and inspirational story from my lolo. Sabi niya maging aral daw yun dahil ang mundo raw ay bilog, kung nasa baba ka ngayon pero nag sikap ka, mapupunta ka sa itaas.
Apo
2010
Other
FEU Tech
Way back 1970's my grandfather applied in a company for an hr assistant position but he got rejected. He know that he did his best pero ininsulto pa siya ng interviewer kasi naka tsinelas lang siya.
Then he promised to himself that someday, he will return. Nag work siya abroad. Na-promote ng na promote hanggang sa yumaman.
Then he came back here in the Philippines and he bought the whole company from a chinese businessman.
Sa pagbabalik niya tinanong niya yung nag interview sa kanya. "Do you remember me?" Then the interviewer answered, "No sir." My grandfather replied, "I want you to wear slippers whenever you enter my company."
Just a funny and inspirational story from my lolo. Sabi niya maging aral daw yun dahil ang mundo raw ay bilog, kung nasa baba ka ngayon pero nag sikap ka, mapupunta ka sa itaas.
Apo
2010
Other
FEU Tech
Sorry Jessy Mendiola Tawile
Classmate ko si Jessy noong college. Masscomm kami nun. Siya ata ang pinaka maganda sa batch namin. Sobrang mestiza. Mala-anghel ang mukha. Mahinhin. Maganda. Ang dami daming nanliligaw sa kanya noon. Sino ba naman kasing lalake ang hindi mapupukaw ang mata kay Jessy? Sobrang head-turner. Konting konti nalang sobrang perfect na. Lalo na tuwing ngumi-ngiti siya. Para kaming pinapana ni kupido sa puso sa sobrang fall sa kanya.
Hindi narin kami nag taka nang madiscover siya bilang isang aktres. Sa mga play namin sa school, isa siya sa madalas napupuri ng mga professors namin. Napaka dedicated niya at makikita talaga ang passion niya sa pag arte noon pa lang. Marahil, alam ko na kung anong tumatakbo sa isip niyo. Sino ba ako? Well, Isa ako sa ilang daang lalaki na pumila at nangarap sa kanya. Medyo malaki nga lang ang difference ko sa kanila kasi ako, nabigyan ako ng chance.
Naging kami ni Jessy. Tandang tanda ko pa noong sinagot niya ako sa ilalim ng pinaka matandang puno sa gitna ng Freedom Park kung saan kami palaging nag me-meet. At ako na yata ang pinaka maswerteng lalaki sa buong mundo noong panahon na yun.
Si Jessy as a girlfriend? Maalaga siya. Malambing. Maalalahanin. May pagka-clingy kasi gusto niya noon, palagi kaming magka usap sa phone at magka-text. Haaay. The old times.
Siya yung tipo ng babaeng hindi expressive sa tunay niyang nararamdaman. Kapag galit siya sakin tahimik siya. Malalaman ko nalang na may problema kapag napansin kong wala siyang imik sa mga kwento ko. Ihu-hug ko siya tapos makikita ko nalang, umiiyak na siya then saka niya sasabihin yung problema na kinimkim niya.
We almost had a perfect relationship seriously, but sh*t just happened.
I've cheated on her. Well actually that was unintentional. I was drunk. I had s*x with another woman that I just met in a party. I don't know what happened. I was unconscious.
The next day, nakarating na kay Jess ang nangyari. Ikinwento ng isa sa mga nanliligaw sa kanya na nandoon din sa party.
I don't know if that was a set-up made by her suitors para sirain ang relationship na meron kami ni Jessy. But still, that was my mistake. Nag padala ako sa temptation. Hindi ko manlang siya inisip. Hindi ko man lang inisip na masasaktan siya kapag nalaman niya. So I don't have the right to blame her. Kasi ako ang sumira ng relasyon namin. Iyak siya ng iyak. Nakipag break siya ng hindi manlang nakinig sa side ko. Pero lame parin naman ang excuses ko kung sakali.
Dahil sa isang gabi na katangahan ko, nawala siya sa buhay ko.
Ganon talaga siguro. Hindi siguro kami para sa isa't isa. Tanggap ko na naman yun. Tanggap ko na, na isang magandang memorya nalang siya sa buhay ko.
Sorry Jessy. Goodluck nalang sa career. I am very happy for you.
smile emoticon
Ex ni Jessy
20**
Institute of Arts and Sciences (IAS)
FEU Manila
Hindi narin kami nag taka nang madiscover siya bilang isang aktres. Sa mga play namin sa school, isa siya sa madalas napupuri ng mga professors namin. Napaka dedicated niya at makikita talaga ang passion niya sa pag arte noon pa lang. Marahil, alam ko na kung anong tumatakbo sa isip niyo. Sino ba ako? Well, Isa ako sa ilang daang lalaki na pumila at nangarap sa kanya. Medyo malaki nga lang ang difference ko sa kanila kasi ako, nabigyan ako ng chance.
Naging kami ni Jessy. Tandang tanda ko pa noong sinagot niya ako sa ilalim ng pinaka matandang puno sa gitna ng Freedom Park kung saan kami palaging nag me-meet. At ako na yata ang pinaka maswerteng lalaki sa buong mundo noong panahon na yun.
Si Jessy as a girlfriend? Maalaga siya. Malambing. Maalalahanin. May pagka-clingy kasi gusto niya noon, palagi kaming magka usap sa phone at magka-text. Haaay. The old times.
Siya yung tipo ng babaeng hindi expressive sa tunay niyang nararamdaman. Kapag galit siya sakin tahimik siya. Malalaman ko nalang na may problema kapag napansin kong wala siyang imik sa mga kwento ko. Ihu-hug ko siya tapos makikita ko nalang, umiiyak na siya then saka niya sasabihin yung problema na kinimkim niya.
We almost had a perfect relationship seriously, but sh*t just happened.
I've cheated on her. Well actually that was unintentional. I was drunk. I had s*x with another woman that I just met in a party. I don't know what happened. I was unconscious.
The next day, nakarating na kay Jess ang nangyari. Ikinwento ng isa sa mga nanliligaw sa kanya na nandoon din sa party.
I don't know if that was a set-up made by her suitors para sirain ang relationship na meron kami ni Jessy. But still, that was my mistake. Nag padala ako sa temptation. Hindi ko manlang siya inisip. Hindi ko man lang inisip na masasaktan siya kapag nalaman niya. So I don't have the right to blame her. Kasi ako ang sumira ng relasyon namin. Iyak siya ng iyak. Nakipag break siya ng hindi manlang nakinig sa side ko. Pero lame parin naman ang excuses ko kung sakali.
Dahil sa isang gabi na katangahan ko, nawala siya sa buhay ko.
Ganon talaga siguro. Hindi siguro kami para sa isa't isa. Tanggap ko na naman yun. Tanggap ko na, na isang magandang memorya nalang siya sa buhay ko.
Sorry Jessy. Goodluck nalang sa career. I am very happy for you.
smile emoticon
Ex ni Jessy
20**
Institute of Arts and Sciences (IAS)
FEU Manila
Worth it
"Hi! So alam kong medyo mahaba tong story na to, wala ishashare ko lang
smile emoticon
Una sa lahat, bisexual ako. Lumaki akong independent, ganun kasi ako napalaki. Only child kasi ako, and busy ang magulang ko. Nabuhay ako na basta kumpleto ako ng materyal na bagay, masaya na ako. Kahit mawala na ang lahat, kaya kong magisa. Pero, mali pala ako.
May naging crush akong bisexual din, crush na crush na crush ko siya. Hindi ko alam kung bakit, nung una di ko naman siya pansin. Pero, may something sa mata niya eh. May kakaiba. Parang una pa lang, alam kong magiging parte siya ng buhay ko.
Alam niyo ba na sobra akong papansin sa kanya? HAHAHAHA! Syempre, umaasa tayo diba? Ayun, so papansin ganyan. Pero tinigilan ko din kasi naturn off ako kasi parang ang sungit niya. Hays.
Tapos nito lang, naging madalas na kaming magkausap. Video call, tapos nagkakatawagan sa cp yung dati ako yung tumatawag sa kanya napalitan ng siya na yung tumatawag sa akin. Nung una, di ako naniniwala na nangyayari to. Tapos, nasundan na yun ng gabi gabi na paguusap. Magsisimula ng 10 or 11, matutulog kami ng 4 am.
Masaya kami, sobra. Alam mo yung kahit anong pagusapan niyo pwede? Lagi pa kaming nagdedebate. Hahahaha. Wala kasing ayaw magpatalo samin. Mas naging masaya kami nung nagkikita na kami, feu ako, feu din siya. Minsan sa isang linggo, apat na beses kaming nagkikita minsan nga naging lima pa. Yung kahit walang pasok, pumapasok ako or siya para magkita kami. Hindi kasi namin matiis yung isa't isa. Ang dami kong nalaman sa kanya, lahat ng naging sikreto niya unti unti kong nalaman. Lahat yun tinanggap ko, lahat ng flaws niya. Wala eh, mahal ko.
smile emoticon
Kaso, may nangyari. Hindi kami nagkaunawaan eh, tapos bigla siyang naguluhan. Wala namang ready sa aming dalawa. Pero nasaktan ako ng sobra. Ang daming naging issues, nadamay pa yung ibang tao. Lalo na hindi na kami nagkikita ng matagal. Naging malabo na ng sobra. Tapos nagdecide siya na magusap kami. Magsosolian na din kami ng gamit.
This ends everything. Yan ang nasa isip ko, closure na to.
Sinabi niya sakin na yun nga di pa siya ready, na natatakot siya, na parang hindi niya priority ang lovelife. Thank God, naging honest siya. Ako din naman sinabi ko na, hindi ako ready. I will never be ready pagdating sa kanya. Lalo na ngayon? Ang bata pa namin andami pang pwedeng mangyari. Pero, gusto ko kasi siya na yung huling tatayaan ko. Siya na yung huling taong mamahalin ko.
Nung naguusap kami, sobrang saglit lang. Alam ko dapat maguusap kami ng about sa amin. Kung ano yung nangyari, pero iba yung nangyari. Naging asaran, tuksuhan, saka puro tawa lang. Naging masaya kami, na kahit na alam kong medyo pigil siya sa mga ginagawa niya. Kita sa mata niya na masaya kaming dalawa.
Niyakap ko siya ng sobrang higpit. At niyakap niya din ako pabalik. Dun niya sinasabi halos paulit ulit na namimiss niya ako. At ganun din ako sa kanya.
Nung pauwi na kami, nagsolian na kami ng gamit. Tapos, habang naglalakad kami. Bigla akong pinulikat, kaya naisip namin na magpahinga muna.
Dun ko narealize na kahit gaano katipid yung mga sinasabi niya, yung actions niya iba yung pinapakita niya. Alam ko na mapride siyang tao, pigil lahat ng sinasabi niya ewan ko din kung bakit.
Nung nakaupo na kami, wala kaming ginawa kundi magkulitan saka magusap. Kitang kita ko sa mata niya na masaya siya eh. Sobra siyang naging masaya. Doon parang lumalambot na siya, ramdam ko eh. Niyakap niya na ulit ako, sobrang nagiging touchy na ulit siya sakin. At paulit ulit niyang sinasabi na namiss niya ako. Miss na miss ko din siya. Sa kanya ako naging sobrang masaya at alam kong siya din. Inamin niya din yun, na sakin siya naging masaya kumpara sa mga naging ex at kaMU niya.
Pero sana wag ka ng matakot, oo nagkamali ako. Pero handa akong magbago para sayo. Gusto kong maging magkaibigan nga muna tayo, atleast mas makikilala natin ang isa't isa.
Gusto kong maging matured para sayo. GUSTO KONG MAGING BOYFRIEND NA ALMOST PERFECT FOR YOU. Kasi deserve mo yun eh, deserve mo lahat lahat. At someday, kung possible talaga, gagawin ko lahat para sa sayo.
Kung nababasa mo to baboy! Gusto ko lang malaman mo na, maghihintay ako sayo. Alam mo tama sila, masyado tayong nagtataguan ng feelings. Bagay daw tayo, parehas kasi tayong magulo. Hahahahaha. Parehas tayong takot. Pero, hindi na ako matatakot ngayon. Ayokong dahil sa takot ko, meron akong pagsisihan pagdating ng panahon ko. Gusto kita, at hihintayin kita hanggang sa maging ready ka. Andito lang ako palagi, katulad nga ng sinabi mo. Maging ""friends"" muna tayo. Set your priorities, susuportahan kita.
Wag ka magalala, kahit alam mo na hindi ako pasensyosong tao, pero para sayo MAGHIHINTAY AKO.
Di natin alam? Kahit gaano man katagal to, I am actually waiting for my forever na pala?
smile emoticon
""I will wait for you, because honestly I don't want anyone else, baeboy.""
☺
Pakyuuuuuu! "
Maghihintay
2015
Institute of Accounts, Business, and Finance (IABF)
FEU Manila
smile emoticon
Una sa lahat, bisexual ako. Lumaki akong independent, ganun kasi ako napalaki. Only child kasi ako, and busy ang magulang ko. Nabuhay ako na basta kumpleto ako ng materyal na bagay, masaya na ako. Kahit mawala na ang lahat, kaya kong magisa. Pero, mali pala ako.
May naging crush akong bisexual din, crush na crush na crush ko siya. Hindi ko alam kung bakit, nung una di ko naman siya pansin. Pero, may something sa mata niya eh. May kakaiba. Parang una pa lang, alam kong magiging parte siya ng buhay ko.
Alam niyo ba na sobra akong papansin sa kanya? HAHAHAHA! Syempre, umaasa tayo diba? Ayun, so papansin ganyan. Pero tinigilan ko din kasi naturn off ako kasi parang ang sungit niya. Hays.
Tapos nito lang, naging madalas na kaming magkausap. Video call, tapos nagkakatawagan sa cp yung dati ako yung tumatawag sa kanya napalitan ng siya na yung tumatawag sa akin. Nung una, di ako naniniwala na nangyayari to. Tapos, nasundan na yun ng gabi gabi na paguusap. Magsisimula ng 10 or 11, matutulog kami ng 4 am.
Masaya kami, sobra. Alam mo yung kahit anong pagusapan niyo pwede? Lagi pa kaming nagdedebate. Hahahaha. Wala kasing ayaw magpatalo samin. Mas naging masaya kami nung nagkikita na kami, feu ako, feu din siya. Minsan sa isang linggo, apat na beses kaming nagkikita minsan nga naging lima pa. Yung kahit walang pasok, pumapasok ako or siya para magkita kami. Hindi kasi namin matiis yung isa't isa. Ang dami kong nalaman sa kanya, lahat ng naging sikreto niya unti unti kong nalaman. Lahat yun tinanggap ko, lahat ng flaws niya. Wala eh, mahal ko.
smile emoticon
Kaso, may nangyari. Hindi kami nagkaunawaan eh, tapos bigla siyang naguluhan. Wala namang ready sa aming dalawa. Pero nasaktan ako ng sobra. Ang daming naging issues, nadamay pa yung ibang tao. Lalo na hindi na kami nagkikita ng matagal. Naging malabo na ng sobra. Tapos nagdecide siya na magusap kami. Magsosolian na din kami ng gamit.
This ends everything. Yan ang nasa isip ko, closure na to.
Sinabi niya sakin na yun nga di pa siya ready, na natatakot siya, na parang hindi niya priority ang lovelife. Thank God, naging honest siya. Ako din naman sinabi ko na, hindi ako ready. I will never be ready pagdating sa kanya. Lalo na ngayon? Ang bata pa namin andami pang pwedeng mangyari. Pero, gusto ko kasi siya na yung huling tatayaan ko. Siya na yung huling taong mamahalin ko.
Nung naguusap kami, sobrang saglit lang. Alam ko dapat maguusap kami ng about sa amin. Kung ano yung nangyari, pero iba yung nangyari. Naging asaran, tuksuhan, saka puro tawa lang. Naging masaya kami, na kahit na alam kong medyo pigil siya sa mga ginagawa niya. Kita sa mata niya na masaya kaming dalawa.
Niyakap ko siya ng sobrang higpit. At niyakap niya din ako pabalik. Dun niya sinasabi halos paulit ulit na namimiss niya ako. At ganun din ako sa kanya.
Nung pauwi na kami, nagsolian na kami ng gamit. Tapos, habang naglalakad kami. Bigla akong pinulikat, kaya naisip namin na magpahinga muna.
Dun ko narealize na kahit gaano katipid yung mga sinasabi niya, yung actions niya iba yung pinapakita niya. Alam ko na mapride siyang tao, pigil lahat ng sinasabi niya ewan ko din kung bakit.
Nung nakaupo na kami, wala kaming ginawa kundi magkulitan saka magusap. Kitang kita ko sa mata niya na masaya siya eh. Sobra siyang naging masaya. Doon parang lumalambot na siya, ramdam ko eh. Niyakap niya na ulit ako, sobrang nagiging touchy na ulit siya sakin. At paulit ulit niyang sinasabi na namiss niya ako. Miss na miss ko din siya. Sa kanya ako naging sobrang masaya at alam kong siya din. Inamin niya din yun, na sakin siya naging masaya kumpara sa mga naging ex at kaMU niya.
Pero sana wag ka ng matakot, oo nagkamali ako. Pero handa akong magbago para sayo. Gusto kong maging magkaibigan nga muna tayo, atleast mas makikilala natin ang isa't isa.
Gusto kong maging matured para sayo. GUSTO KONG MAGING BOYFRIEND NA ALMOST PERFECT FOR YOU. Kasi deserve mo yun eh, deserve mo lahat lahat. At someday, kung possible talaga, gagawin ko lahat para sa sayo.
Kung nababasa mo to baboy! Gusto ko lang malaman mo na, maghihintay ako sayo. Alam mo tama sila, masyado tayong nagtataguan ng feelings. Bagay daw tayo, parehas kasi tayong magulo. Hahahahaha. Parehas tayong takot. Pero, hindi na ako matatakot ngayon. Ayokong dahil sa takot ko, meron akong pagsisihan pagdating ng panahon ko. Gusto kita, at hihintayin kita hanggang sa maging ready ka. Andito lang ako palagi, katulad nga ng sinabi mo. Maging ""friends"" muna tayo. Set your priorities, susuportahan kita.
Wag ka magalala, kahit alam mo na hindi ako pasensyosong tao, pero para sayo MAGHIHINTAY AKO.
Di natin alam? Kahit gaano man katagal to, I am actually waiting for my forever na pala?
smile emoticon
""I will wait for you, because honestly I don't want anyone else, baeboy.""
☺
Pakyuuuuuu! "
Maghihintay
2015
Institute of Accounts, Business, and Finance (IABF)
FEU Manila
Subscribe to:
Posts (Atom)