Pokpok palayok

"SPG at mahaba haba po ito.

Dear Admin, please post this po, alam ko mahaba ito pero gusto ko lang po sana magshare. Sana mapost po please po please po. Thanks.

""Pokpok"" minsan pamalo madalas babae.

Hi Ako nga pala si Theresa (not my real name). Former student ako ng FEU na dapat ay ga-graduate na ako pero may trahedyang nangyari sa family ko, na naging dahilan bakit di ako nakapagtapos.

Dalawa lang kaming magkapatid ako ang panganay. Fresh na fresh pa from my memory ang nangyari samin. 2am nun nung nagising ako, narinig ko si mama at papa nag-aaway at ang dahilan ay yung kapatid ni mama. Nahuli kasi ni mama si papa na nakikipagsex sa kapatid niya. Hindi ko maisip papaano nagawa ni tita yun samin. Tapos bigla akong nakarinig ng putok ng baril, hindi ko alam kung guni guni ko lang pero parang totoo. Bumaba ako para tignan at yun nga nakita ko ang mama ko nakahandusay, duguan hawak ang baril, halos wala ng buhay, kinitil ang sarili. Si papa pinilit buhatin si mama at sinakay agad sa sasakyan, hindi ako sumama sa hospital dahil hindi ko pwedeng iwanan si Ana dahil pitong taong gulang pa lang siya (kapatid ko, di niya totoong name). Hindi ko napigilang umiyak at nanginginig ako sa takot, yung dugo ni mama pinilit kong linisin. Si Ana nagising sinisigaw ang pangalan ko at umiiyak. May monster daw at kinukuha daw si mama takot na takot si Ana, pinilit kong hindi umiyak sa harap ni Ana, sabi ko panaginip lang yun at pilit ko siyang pinatahan, Hindi ko masabi sa kapatid ko ang nangyari dahil hindi pa niya maiintindihan.
Biglang tumawag si papa at wala na nga si mama, Bigla akong umiiyak na, pakiramdam ko guguho ang mundo at lalamunin ako ng buhay, galit na galit ako kay papa kasalanan niya lahat, nung mga panahong yun hiniling ko siya na lang sana ang kinuha.
Pagkalipas ng ilang linggo, si papa laging umuuwi ng lasing minsan nga sinasaktan niya kami ni Ana. Lagi pa siya nakikipagsugalan ni hindi siya nagpakita sa libing ni mama, hanggang sa lagi na siyang natatalo to the point na naubos na lahat ng ari-arian namin. Naisanla niya ang sasakyan namin, ang alahas ni mama ang bahay pati kami ni Ana sinanla niya. Isang araw bigla na lang may kumakatok sa bahay at pinapalayas na kami dahil hindi na daw kami may ari nun tapos kinukuha na kami ni Ana ng kaibigan ni papa na pinagsanlaan niya samin. Bakas sa muka ng kapatid ko ang takot at di niya maintindihan ang nangyayari, lagi niya hinahanap si mama dahil hindi pa niya alam na wala na siya. Pano mo ba sasabihin sa pitong taong gulang na bata na nagpakamatay ang kanyang ina? Naaawa ako kay Ana.
Sumama kami ni Ana kay tito Alex dahil wala na kaming ibang mapuntahan, si papa di ko alam nasan na. Hindi na kami nakakapasok ni Ana sa school dahil sa dami ng problema at wala na rin pang matrikula. Si tito Alex nung una mabait pero nung tumagal nagbago siya. Isang gabi pumasok siya sa kwarto namin ni Ana habang natutulog kami, naramdaman kong pumatong siya sakin at pilit niya kong hinuhubaran. Lumaban ako kahit sobrang lakas niya, pero salamat sa Diyos at nasipa ko ang ari niya at agad akong tumayo, ginising ko si Ana kahit antok na antok pa siya, siya, pinilit ko siyang pinatayo, lumabas agad kami ng kwarto, nakahabol si tito pero kinuha ko kaagad ang kutsilyo at tinutok sakanya. Di na siya nakapalag. Nakaalis na kami ni Ana ng bahay sa sobrang takot di na namin nakuha ang gamit namin at di na kami makabalik. Di ko alam san kami pupunta, wala kaming kamag-anak na malalapitan. Tinawagan ko lahat ng kaibigan ko humingi ako ng tulong ni isa sa kanila walang tumulong si papa di ko na macontact. Nung gabing yun sa simbahan kami natulog ni Ana. Kinabukasan naghanap ako ng trabaho at nakakita ako agad. Namasukan ako bilang katulong, si Ana sinama ko pero di kami tumagal dahil nananakit ang amo namin, isang gabi tumakas kami. Wala namang tumanggap sakin kahit bilang waitress dahil wala akong papeles na maipakita, tinataboy kami kahit sa carinderia lang dahil ilang araw na din kami di makaligo ni Ana at wala na daw bakante. Hindi ko na alam gagawin ko ng mga panahon na iyun, si Ana araw araw ng nagkakasakit sa pamamalimos namin at pagtulog sa kalsada. Hindi ko na rin alam kung nasan si papa at mga kaibigan ko iniwan na ako. Nung isang gabi na umulan, basang basa kami ni Ana at dahil dun nagkasakit siya ni wala ako pambili ng gamot kaya, kinaumagahan naisip kong iwanan si Ana sa ampunan, duon may mag-aalaga sakanya at makakapag-aral siya at baka sakaling may mag-ampon sakanya na mamahalin siya, na makaramdam siya ng tunay na pamilya. Hindi ko makalimutan nung iyak siya ng iyak ayaw niyang maiwan. Ang sakit sa kalooban ko na iiwanan ko siya pero alam kong makakabuti sakanya yun. Pinaliwanag ko kay Ana ang nangyari, kahit alam kong di niya maiintindihan. Niyakap ko siya ng mahigpit at sabi kong babalikan ko siya. Hinabol ako ni Ana pero pinigilan siya ng mga madre.
Sobrang sakit sa dibdib pero pinangako ko sa sarili kong babalikan ko si Ana. Tuliro ako at di alam ang gagawin, ang nuong masayang buhay bigla naging impyerno, hindi ko maintindihan bakit kailangang magkaganun.

Pinuntahan ko yung club na nakita ko at naisip kong mamasukan. Alam kong malaki ang pera duon, mabilis para makuha ko si Ana. Kahit alam kong madudumihan ang dignidad ko, handa kong gawin para kay Ana.

Sinubukan kong pakiusapan ang manager na bakla na kung pwede ay sasayaw lang ako na nakapanty at bra at mageentertain ng customer, hindi ako makikipagsex, nung una ayaw niyang pumayag pero naawa siya sakin dahil bata pa ako. Yun nga lang dahil sa nakiusap ako himbis na 1K ang kikitain ko kada gabi, 700 na lang. Sa katagalan, kung sino sino ng lalaki ang humahawak sakin, 500 kada hawak nila sa suso ko, sa legs ko, sa ibaba ko at 2k naman kada laspag sakin pero hindi pa rin ako pumayag na makipagsex sa kanila, natatakot akong magkasakit at mamatay, paano ko mababawi si Ana kapag nawala ako sa mundo.

Isang gabi may isang lalaki na bata bata ang itsura parang mga 26 o 27 na nag yayaya sakin lumabas pero hindi ako pumayag, hindi naman daw niya ako gagalawin, gusto niya lang ng makakausap pero hindi ako naniwala. Naisip ko na parepareho lang ang mga lalaki. Binigay niya calling card niya just in case magbago daw ang isip ko. Hindi ko alam pero kahit wala akong tiwala sakanya parang may kakaiba sakanya na nagpapagaan ng kalooban ko, hindi ko na pinansin.

Araw araw pinupuntahan ko ang bahay ampunan ni Ana, sinisilip ko siya at nakikita kong malungkot siya ni hindi siya nakikipaglaro sa mga bata. Nasabi pa sakin ng mga madre na hindi siya nakikipagusap kahit na kanino. Hindi ko mapigilang maawa sa kapatid ko at magalit sa sarili ko. Hinayaan ko siya dun kahit alam kong mahirap sakanya pero para sakanya ang ginawa ko. Hindi ako nagpapakita kay Ana dahil alam kong magpipilit siyang iuwi ko siya. Kelangan ko muna magipon para mabuhay ko siya kapag kinuha ko siya.

Bastos na bastos na ako sa sarili ko, gabi gabi sumasayaw ako, nagpapakababoy para sa pera, pera na pambawi sa kapatid ko.
Sa sobrang desperada ko, pumayag na akong sumama sa isang matanda na nagoffer ng 20K para sa 1 gabi. dinala niya ko sa motel na mukang luma at walang katao tao. Nung huhubaran na niya ako dun ko narealize na hindi ko pala kaya, umayaw na ako at sabi ko ibabalik ko na lang yung 20K pero di siya pumayag, binugbog niya ako at pinilit pabukain, pinilit hubaran. Pinigilan ko siya at ilang beses niya din akong binugbog. Dinala pa niya ako sa banyo, iniuntog sa pader at nilulunod sa inidoro. Sabi pa niya wag na daw ako magpakipot dahil sanay naman na daw ako maging puta. Masyado siyang malakas, hindi ako nakalaban hanggang sa nakuha niya gusto niya rinape niya ako. Nagbibihis siya nung sabi ko magccr lang ako. Iyak ako ng iyak at takot na takot di ko alam gagawin ko kahit galit ako sa Diyos pinilit kong magdasal at humingi ng tulong. Nakita ko sa cr ng motel na may vase, kahit hinang hina ako, kinuha ko yun at binasag sa ulo niya at sinipa ko ari niya tulad ng ginawa ko kay tito Alex. Nakita ko siyang nasaktan kaya nakatakbo ako agad ni hindi ko na napansing hubo't hubad pala ako at hindi ko alam kung hinahabol niya ako nun sa sobrang gusto ko makatakas. Hinang hina na ako, naisip ko nun na magpakamatay na lang pero hindi pwede, kelangan ko lumaban para kay Ana.

Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari, nagising na lang ako na nasa hospital na ako, at nakita ko yung professor ko nakabantay. Tinanong ko siya anong nangyari pano niya ko nahanap. Ang sabi niya hindi daw siya ang nakahanap sakin, yung anak niya. Nakita daw ako ng anak niyang tumatakbo at takot na takot ang itsura, habang papunta sila sa sasakyan nila hanggang sa nawalan na nga daw ako ng malay, nagulat na lang daw sila ng makita nila ang mga pasa ko sa muka at katawan. Nung nakita ko yung anak niya, naalala ko siya. Siya yung lalaki sa club na niyayaya niya akong lumabas. Hindi niya daw alam na estudyante ako ng mama niya, nalaman na lang niya nung nakita nila ako.
Kinwento ko ang buong nangyari sa professor ko, mula sa nangyari kay mama hanggang kay Ana hanggang sa pagiging pokpok ko hanggang sa motel. Hindi nagdalawang isip si Maam na tulungan ako, Sila ang nagbayad sa hospital bill, tinulungan niya kong matubos yung bahay tapos si Ana sa awa ng Diyos nabawi ko na rin.

Niyakap ko ng mahigpit yung kapatid ko habang nagiiyakan kami, guilty na guilty ako na iniwan ko siya pero sa awa ng Diyos nakuha ko siya uli. Muling nagbalik ang paniniwala ko sa pag-asa at sa Diyos. Unti unti ng naayos ang buhay namin ni Ana. Sobrang bait talaga at maawain ang Diyos, pag-aaralin daw kaming dalawa ni Ana ni Maam, tumanggi ako dahil sobra na ang nagawa niya samin pero hayaan ko na daw siyang tulungan kami, kung labag pa daw sa kalooban ko, bayaran ko na lang daw kapag umasenso na ako pero sinabi niyang hindi ko siya kelangang bayaran, sapat na daw ang pasasalamat. Byuda na si maam at nag-iisang lalaki lang ang anak niya kaya magaan daw loob niya sakin.

Si Bill, anak ng professor ko, (di niya totong name) tinulungan ako na magkapart time job, siya na rin ang tumulong samin ni Ana malimutan ang mapait na nagyari samin dahil psychiatrist si Bill kaya siya ang umaalalay samin. Sinabi pa niya nung panahon na nasa club siya, hindi niya talaga plano pumunta duon, pinilit lang siya ng barkada niya at nung nakita niya daw ako, may naramdaman daw siyang kakaiba kaya niyaya niya akong lumabas hindi para gamitin kundi para lang kausapin. Duming dumi ang tingin ko sa sarili ko, araw araw akong umiiyak at araw araw kong nakikita ang mapait na nangyari sakin. Pakiramdam ko wala ng tatanggap sakin dahil marumi akong babae pero ipinaramdam sakin ni Bill at ni Maam G na karapat dapat akong mahalin na hindi ako madumi, tinulungan nila akong makabangon ng walang hinihiling na kapalit.

Maam G, tatanawin ko pong malaking utang na loob sayo to Maam at sa anak niyo po, papalitan ko po lahat ng tinulong niyo saming magkapatid. Salamat po talaga at salamat din sa Diyos dahil dinala niya kayo saming magkapatid. Salamat talaga Maam

Nagpapasalamat ako sa Diyos, akala ko di na kami makakabawi pero tinulungan niya kami, hindi niya pala kami pinabayaan. Yung akala kong sa ilalim na lang kami ng gulong, hindi pala. Hanggang ngayon nasasaktan pa din ako pero unti unti akong nabubuhayan muli, sa tulong na din ng mga taong hindi ko naman ka anu-ano.

Si papa di pa din umuuwi. Nananawagan na din ako sa mga pulis at radyo para mahanap siya. Pa, ano man nagawa mo samin pinatawad ka na namin bumalik ka na sana papa. Miss ka na po namin papa sana nasa mabuti ka papa ikaw na lang pamilya namin umuwi ka na kailangan ka namin ni Ana.

Minsan kong hinusgahan ang mga pokpok pero nalaman kong hindi pala lahat ng mga babaeng ito ginusto ang ginagawa nila hindi dahil sa easy money ito minsan wala ng choice. Hindi ako proud na naging pokpok ako dahil sa panahong nangailangan ako walang tumulong ang mga kaibigan ko hinayaan ako nung hirap na hirap ako kaya pinilit kong sikmurain ang pagiging puta. Minsan ito na lang ang tanging paraan kasi hindi nabibigyan ang mga babaeng ito at babaeng naging pokpok na magkaroon ng maayos na trabaho, may mga taong mahilig sa discrimination. Tao lang din kami na nagkamali pero madalas napilitan lang sa ginagawa. Hindi lahat ng babaeng naging pokpok ginusto ito. Yung mga estudyanteng nagiging pokpok, wag niyo agad husgahan dahil di niyo alam pinagdadaanan nila. Bago kayo manghusga, tanungin niyo muna sarili niyo kung wala pa kayo nagagawang kasalanan mabigat man o mababaw. Tsaka ka manghusga kung perfect ka, papalakpakan pa kita.

Yung mga kaibigan kong hindi na nga ako tinulungan pero nagkalat pa sa school ng kung anu-ano tungkol sakin, pinapatawad ko kayo. Wala na akong pakialam kahit ano pa isipin ninyo hindi niyo alam ang pinagdaanan at pinagdadaanan naming magkapatid. Patawarin na lang kayo ng Diyos.

Kung sino pa di mo kaanu-ano sila pa pala tutulong sayo.

Si Bill, nagpaalam manligaw sakin. Natakot ako dahil sa nangyari sakin at sa napakapait kong karanasan. Natakot din ako sa professor ko dahil baka isipin niyang inaabuso ko ang kabaitan niya na baka di niya ako gusto para sa anak niya pero tinanggap nila akong pareho. Pinaramdam nilang karapat dapat akong mahalin at tinanggap nila ako ng buong buo. Kaya ito, malapit ako sakanila at boto si maam G sakin. Salamat maam at bill sa pagtanggap niyo samin ni Ana.

Ang baku bakong daan na nadaanan ko unti unting nagiging matuwid, yung akala kong walang pag-asa meron pala.
Sa buhay, hindi paraan ang pagpapakamatay, dahil sa nangyari samin mas naging malapit ako sa Diyos at ano man problema ang inyong pinagdadaanan wag kayo mawalan ng pag-asa, may awa ang Diyos.

Isa na lang pinagdadasal ko kay Lord, ang mahanap ko si papa.

P.S please lang kung may nakakakilala sakin wag niyo na akong itatag. Salamat.

- Theresa"

Theresa
2014
Other
FEU Manila