This is our love story. 3rd year college ako nun sa Ust. Habang ikaw graduating na. We came from different colleges. Bat way back highschool we were schoolmates. Kilala mo ko kasi we had common friends at magkalaban tayo during student council elections. We were both running for P.R.O at that time. Hindi magkalayo yung votes na nakuha natin nun. But in the end you were the one who was elected. Even you were not so serious nung mga panahon na yun kasi parang wala ka naman magawa yung trip mo lang talaga na tumakbo sa election without any intention to serve our school. Hindi ako magtataka na mananalo ka kasi sikat ka sa campus natin. Gwapo ka kasi at kilala bilang MVP sa basketball. Matangkad ka, slim, maputi at chinito. So nag-apply na lang ako bilang volunteer under your team. Nakakainis kasi wala kang ginagawa sa council nuon. Tambak yung mga gawain pero sa amin mo pinapasa. Dumating ang college life parehas pala tayo ng university which is Ust. For the three years ng stay ko dito sa Uste never kita nakita or nakasalubong man lang. Until one time habang papalakad ako sa carpark para maglunch nakita kita. Hindi ko alam kung ikaw ba yun o kamukha mo lang kasi mas lalong pumogi. But yes, ikaw nga yun kasi tumigil ka sa paglalakad and you said "Uy kumusta ka na? Sabi ko Hi! Ok lang naman ako" then we had a minute conversation. Long time no see nga kasi hindi man lang nagtatagpo yung landaa natind dito sa school. Kakain ka din pala ng lunch nun kaya niyaya mo ko at sabay na tayong kumain. Sabay tayo ng schedule kaya madalas sabay tayong maglunch. Marami tayong kwento para sa isa't isa for the past three years na hindi tayo nagkita. Naging super close na natin nun na sabay tayong pumupunta at nag-aaral sa library. Dumating yung time na nafall ako sayo siguro dahil lagi kitang kasama. Naattached ako sayo dahil sa sweetness na pinapakita mo sa akin. Then nung nasa library tayo studying for the coming prelims nagulat ako kasi may inabot kang paper asking me to court you. I didn't know what to answer pero napasabi akong yes. Everytime we were together you made me special. Few months ka na nanligaw sa akin at naisip ko na rin na sagutin ka. Hanggang one day may date tayo somewhere in Quezon City. Sira yung kotse mo kaya sabi mo wait for me at magtataxi na lang ako. Sabi ko next time na lang kaya at busy ka pa din. Pero you insisted to have a date with me. Dun ko naisipan na sagutin ka na rin sa favorite place natin kung saan tayo laging nagdadate na resto. Napaaga ako ng dating nun siguro mga 30 minutes I was there before the exact time ng meet up natin kasi nga excited na akong sabihin yung yes ko sayo. Hanggang 7pm na yun yung usapan na time natin wala ka pa din. Alam ko naman na hindi ka nalalate kaya nanibago ako. Sabi ko baka natraffic ka lang kasi nga rush hour din. Hanggang 30 minutes ka ng late, 1 hour, 2 hours at umabot ako ng 3 hours na nag-aantay sayo. Text ako ng text sayo hindi ka nagrereply. Nakailang missed calls din ako sayo pero hindi mo naman sinasagot. Tinanong na ako ng waiter kung anong order ko pero sabi ko may inaantay pa ko. Naiinis na ako nun but I tried na huwag ituloy kasi nga sasagutin na kita that time. Hanggang may tumawag sa akin yung mommy mo sabi niya hindi ka na daw makakarating iyak siya ng iyak. Sabi ko naman tita ano po bang nangyari? At sinabi niya na nacar accident ka daw. Tumulo na yung luha ko nun at pinapunta niya akong ospital sa may St. Lukes. I was speechless at that time. Araw-araw kitang dinadalaw sa hospital. Umaasang gigising ka na from comatose. Grabe kasi yung head injury mo nun pero alam ko na matapang ka kaya alam kong kaya mo yan. After three weeks sa ICU I heard the bad news bumigay ka na daw. Ang laki ng pagsisisi ko nun. Sana hindi na lang pala tayo nagplanong lumabas. Iyak ako ng iyak. Two years na mula noon pero sariwa pa rin sa akin yung mga nangyari. Hanggang ngayon ikaw pa din yung nasa isip at puso ko. Hindi man naging tayo pero masaya ako na dumating ka sa buhay ko. Lagi kitang napapaginipan maybe it's your way para magkita ulit tayo. Sayang lang at hindi ko sayo nasabi kung gaano kita kamahal when I had the chance. Sana masaya ka na kung nasaan ka man ngayon at alam kong dadating ang pagkakataon na magkikita ulit tayo at tutuparin natin ang love story nating naudlot. Pero sa ngayon long distance relationship muna tayo. Hindi man sa mundong ibabaw pero papatunayan nating may forever sa langit.
Hopeless
2008
AB
No comments:
Post a Comment